Słuchając i produkując od czterech(prawie pięciu) lat muzykę „dziwną”, czyli eksperymentalną, czyli abstrakcyjną, czy jak inaczej nazwać tę trudną do odbioru i interpretacji muzykę, zauważyłem u siebie potężny wzrost swojej, że tak powiem, „uważności”. Może mieć na mój słuch również wpływ to, że mam syna – silny bodziec na wzrost intuicji. Na czym polegaja ta „uważność”? To tak zwany fokus (koncentracja) na poszczególne elementy dźwięku i możność ich analizy względem siebie.

Zdradzę wam pewien wstydliwy sekret – wiele pierwszych utworów eksperymentalnych (na balonach) tworzyłem z niską „uważnością”. Dużo razy musiałem przesłuchiwać, żeby moja intuicja mi mówiła że są dobre…

Innymi parametrami są znany powszechnie tzw. „słuch absolutny”, gust muzyczny (często blokujący odbiór gatunku/utworu). Gust muzyczny może mieć powiązanie z aktualnym nastrojem, ale jak to powiedziała pewna znajoma – nie analizuje tego co słucha tylko stwierdza czy się podoba czy nie…

Ten opis brzmi prosto, ale tak nie jest. „Parametry muzyczne” słuchacza są tak nie do określenia jak niemal wszystko co wiąże się z muzyką…